Droga ta wiedzie poprzez poznanie przeszłych (również wczesnodziecięcych) doświadczeń osoby i odkrywanie w jaki sposób przeszłość odżywa w bieżących sytuacjach, powodując często problemy i usztywniając sposoby radzenia sobie.

Owo poznanie, zrozumienie i przepracowanie sztywnych, nieprzystosowawczych wzorców działania wyzwala spod przymusu nieświadomego powielania przeszłych negatywnych doświadczeń, prowadząc do wolności wyboru i umożliwiając trwałą zmianę.

Psychoterapia stwarza możliwość rozwoju i budowania siebie – odkrywania swoich uczuć, potrzeb, pragnień, zdolności, możliwości wcześniej niedostępnych, zagubionych w procesie przystosowania do wymogów otoczenia.
Proces ten odbywa się w relacji terapeutycznej, która jest szczególnym rodzajem więzi, umożliwiającej doświadczenie zrozumienia i akceptacji (również dla głęboko skrywanych, odrzuconych części siebie), odkrycie i przeżycie trudnych, bolesnych uczuć i doświadczeń a także odtworzenie, zrozumienie i zmianę wewnętrznych wzorców przeżywania samego siebie i relacji z drugą osobą.
Proces ten bywa długotrwały i trudny ale też przynoszący wyzwalające i wzbogacające odkrycia oraz satysfakcjonujące zmiany.